Als schaduw groter en groter wordt
blijft toch het licht.
Als kwaad tot de hoogste toppen der bergen reikt
rust in valleien van stilte het algoede.
Als lijden onhoudbaar wordt
zoek innerlijke vreugde
in het hart.

Als de wereld afglijdt naar vernietiging
is er de innerlijke hemel.
Als schimmen dansen op graven van verleden
rust de Aarde in het onvergankelijk nu.
Als de leugen regeert
zal waarheid haar onttronen.

Laait het vuur van de haat op
doof het met water van vrede.
Doemen demonen op
gebruik het zwaard van de geest.

Als een zwart gordijn
voor de wereld wordt dichtgetrokken
scheur het uiteen met de kracht van het licht.
Als apocalyptische schalen alom klinken
zing het ene Woord, het eeuwig AUM.

Als donkere wolken zich dan aan de hemel samentrekken
opent zich de innerlijke aarde.
Als oogsten dan verdorren of verrotten
gaan goudgele zaadkorrels kiemen.

Als de elementen vergiftigd zijn
daal af in het zuivere oerwater
van vóór de tijd.

Als de grond onder je voeten wordt weggeslagen
verzink in de ongrond
aller dingen.

Als grenzen ontstaan tussen volkeren
vertoef in het grenzeloze landschap
van de geest.

Marcel Messing
Uit: Klein testament of hoe je verlichting vermijdt