*

*

Bloembed vol stilte
Gelegen in een bloembed vol stilte
daalde mijn geliefde af
in valleien van mijn hart.
Sluiers van serene stilte
werden weggeschoven door licht.
Eerste scheppingsdag
voltooide zich in het einde van alle dingen,
losten op in leegte van puur zijn.
En in licht van duizend zonnen
werd zichtbaar in volkomen helderheid
het tijdloos gezicht
van mijn geliefde,
zonder zien of ziener.
Zacht minnend
versmolt ijle huid tot eindeloze geest.
Mijn geliefde bemin ik
van al wat is het meest.
En in dit minnend minnenspel
smolten geliefde en degene die lieft
tezamen tot innigst één,
voorbij de diepste eenheid,
voorbij eindeloze einders
die sterven in ruimteloosheid.
Liefde trekt alles aan en mee.
Geen hier of daar,
geen boven of beneden,
geen binnen of buiten.
Verdronken in oceaan van stilt
zwommen oceanen door leegte heen
vol van al wat is.
Marcel Messing (november 2016)

*

*

‘Zoals innerlijke stilte geen uiterlijke stilte vraagt,
zo hoef je om alleen te zijn niet per se in je eentje te zijn.
Je beseft wat alleen-zijn ten diepste betekent
als je stevig gegrond in het hier en nu aanwezig bent
en je gewaarwordt wat er in het huidige moment gebeurt.
Je gebruikt je aandacht om ieder gevoel en iedere waarneming gewaar te zijn.
Je neemt alles waar wat er om je heen gebeurt,
en je bent volledig gegrond in jezelf.
Je verliest jezelf niet in de omgeving.
Dat is echt alleen-zijn.’
Thich Nhat Hanh

*

*

‘De muziek opent voor de mens een onbekend rijk,
een wereld die niets gemeen heeft
met de uiterlijke zintuiglijke wereld die hem omgeeft,
een wereld waarin hij alle gevoelens achter zich laat
om zich aan een onuitsprekelijk heimwee over te geven.’
E.T. A. Hoffmann

*

‘De najaarsnacht was wijd en koel en klaar,
en elk geluid dat uit de aarde geboren
naar boven klonk, ging in de ruimt’ verloren,
en vloeide onder het roerloos stergestaar
zich langzaam uit in zee van stilte, waar
de maan dreef, licht in schijf van ijs bevroren,
boven het dorpje in heuv’len, dat zijn toren
hief in den ruime nacht, een weinig maar.’
A. Roland Holst

*

*

*

‘Poëzie dient een luisterapparaat te zijn voor de stilte.’
 Hans Andreus

*

‘Nietszeggende taal verdronken
in universum
van vóór het woord
van vóór de schepping
van vóór de geest
die steeds vlees weer wordt
in eindeloos spel der vormen.’
 Marcel Messing
Zangen van stilte,Altamira-Becht, Haarlem 2009, p. 7

*

*

‘Het eerste resultaat was een serie geweldig machtige ervaringen
en radicale bewustzijnsveranderingen,
die hij nooit bedoeld had en die volkomen tegengesteld waren
aan mijn eigen ideeën, want ze deden me met ontzaglijke intensiteit
de wereld zien als een cinematografisch spel van lege vormen
in de onpersoonlijke universaliteit van het absolute brahman. (…)
Het wierp me plotseling in een toestand zonder gedachten en boven het denken uit. (…)
Wat het me bracht, was een onuitsprekelijke vrede,
een formidabele stilte, een oneindigheid van ontspanning en vrijheid.’
Sri Aurobindo
(Deze bewustzijnservaringen van Aurobindo kwamen tot stand
na een diepgaande ontmoeting met de yogi Vishnu Bhaskar Lele.
Aurobindo ervoer de leegte ‘in de geweldige ruimten van het Zelf’,
waarin ‘het lichaam slechts een zwervende schelp leek’.)

*
‘God is waarheid.
De weg naar waarheid is de weg van geweldloosheid.’
Mahatma Gandhi

*

‘Toen ik nog in mijn eerste oorzaak stond,
had ik geen God en was ik oorzaak van mijzelf.
Ik begeerde niets; ik wilde niets,
want ik was een louter zijn en kenner
van mijzelf in het genot der waarheid.’
Meister Eckehart

*

‘Alles wat we over God zeggen is een leugen.’
Meister Eckehart

*

*

‘Vele geboortes heb ik rondgezworven,
maar ik kon de huizenbouwer die ik zocht niet vinden.
Smartvol is het om telkens weer geboren te worden.
Boeddha, Dhammapada 153

*

‘Huizenbouwer, ik heb je gezien.
Je zult me geen huis meer bouwen.
Alle daksparren zijn gebroken,
de nok is ingestort.
De geest, die het ontworden vond,
heeft beëindiging van begeerten bereikt.’
Boeddha, Dhammapada 154

*