*
Wanneer je de dag begint met dankbaarheid in het hart,
schijnt je licht van binnenuit de wereld in.
*
*
Liefdevolle vriendelijkheid gaat nooit verloren.
Het is een zegening voor de ontvanger
en dat zegent de gever.
*
Niemand denkt op zijn sterfbed:
‘Had ik maar meer gewerkt’.
Stephen Covey
*
*
Laat je geest zijn vlucht maken door de kathedraal van je zijn.
Laat je energie vreugdevol rondwaaien als wagenwielen van creativiteit.
Laat je hart mooie liederen van tijdloosheid zingen.
Lockwood Huie
*
*
De juiste vraag ligt niet verborgen
in de opeenvolging van de gekozen woorden, noch in hun betekenis.
De juiste vraag is de vraag die geboren wordt vanuit een zuiver hart.
Zo’n vraag is een kracht, een trilling.
Deze trilling klinkt door alle woorden heen,
hoe onvolmaakt wellicht de vraag in woorden is gesteld…
… Steeds zocht je buiten je wie of wat je was.
Maar de wereld is slechts een weerspiegeling van je eigen doen en laten.
Voordat je het beseft, verbind jij je met wat je buiten jezelf ziet.
Je denkt dat het de werklijkheid is,
maar het is slechts een deel van de werkelijkheid.
Is het spiegelbeeld in het water je werkelijke gelaat?
Marcel Messing
Uit ‘Het Woud der inwijding’
*
*
Je denkt dat tijd werkelijk bestaat.
Je klampt je eraan vast, je houdt je vast aan verleden en toekomst.
Zo tracht je te ontsnappen aan het hier en nu.
Je bent de vernietiger geworden van je eigen geluk, omdat je niet aanwezig bent.
Alleen hier en nu bestaat. Alleen hier en nu ben je.
Alleen hier en nu is het geheel…
…Het pad naar jezelf speelt zich af in het leven van alledag, temidden van andere mensen.
Je hoeft slechts aandachtig te zijn.
Daarom bestaat het pad naar jezelf ook niet uit uiterlijke stappen,
uit meters of wegen, maar uit een ontwaken
uit de droom van alles wat je niet bent.
Daarom heten zij die wakker zijn geworden de ontwaakten.
Zij zijn ontwaakt uit de droom der onwerkelijkheid.
Marcel Messing
Uit: ‘Het woud der inwijding’
*
*
Hieronder staan enkele teksten uit de Upanishads over het Zelf
dat in het Ene verblijft, tijdloos en oneindig. Het Zelf is wat je BENT.
Een lichaam is wat je HEBT, tijdelijk,
en door het denken en de zintuigen identificeren we ons ermee en bewegen we
door verleden en toekomst, jagen verlangens na en klampen ons eraan vast.
Maar wij ZIJN het Zelf, het licht in het licht:
*
Het is onmiskenbaar, dit lichaam is sterfelijk.
Het is steeds in de greep van de dood.
Toch is het de zetel van het doodloze, lichaamloze Zelf….
Zolang het in het lichaam verblijft, is er geen ontkomen aan genot en pijn.
Maar van het lichaam verlost raken genot en pijn het niet.
Chāndogya Upanishad VIII, 12: 1
*
*
Het Zelf is ‘niet dit, niet dit’ (neti neti).
Het is ondoorgrondelijk, want het laat zich niet grijpen.
Het is onverwoestbaar, want niets kan het vernietigen.
Het blijft onaangedaan, want het hecht zich aan niets.
Het is ongebonden.
Niets kan het schaden of verwonden.
Brihad-Āranyaka Upanishad I, 2:4
*
*
Wie het zo kent, en wie kalm, beheerst,
naar binnen gericht, geduldig en vredig geworden is,
ziet het Zelf in zichzelf.
Hij realiseert zich dat alles het Zelf is…
Het kwade raakt hem niet,
het verschroeit in zijn aanwezigheid.
Brihad-Āranyaka Upanishad IV, 4: 23
*
*
Dit Zelf, zo verkondigen de wijzen ons,
trekt hier op aarde van lichaam naar lichaam, niet beroerd,
zo schijnt, door de stralende en duistere vruchten van het handelen.
Omdat het ongemanifesteerde, subtiel, onzichtbaar en ongrijpbaar is,
zonder zelf en zonder betrekkingen, is het,
hoewel het in deze onwerkelijkheid veranderlijk en een doener lijkt,
in werkelijkheid niet veranderlijk, noch een doener.
Het is zuiver, standvastig, onwankelbaar, smetteloos,
verstild en vrij van verlangen, onbewogen,
als een toeschouwer, rustend in zichzelf.
Als een ervaarder van het geordende verloop der dingen
omhult het zich met een sluier,
gemaakt van de hoedanigheden die de stof vormen.
Maar het blijft onbewogen, het blijft onbewogen
Maitrī Upanishad II: 7
*
