Wie de weg naar binnen gaat het binnenste buiten keert en het buitenste binnen
is een vreemdeling in deze wereld maar een eenling in het rijk der hemelen,
één met Dát wat is.

Wil je de ladder beklimmen naar het rijk der hemelen?
Leg dan je hoofd in het hart en laat hoog en laag binnen en buiten
mannelijk en vrouwelijk goed en kwaad voorgoed achter je.
Ontdoe je van alles wat je niet bent.

Wil je het lichtkleed dragen?
Trek dan de kleren uit van verleden en toekomst
leg de mantel van onwetendheid weg
omhul je met het naadloze kleed van inzicht en wijsheid in het eeuwig nu.

Gekleed in licht ben je nu ín de wereld maar niet ván de wereld kwetsbaar,
maar toch sterk, handelend, zonder zelf te handelen,
leeg van ik-zucht, gevuld door het Al.

Doordrongen van grenzeloos licht voorbij de poort van geboorte en dood
wordt tot slot het lichtkleed weggenomen in de bruiloft met de Geest.
Wat geweven werd op het weefgetouw tijd
wordt draad voor draad uiteen getrokken door grenzeloos licht.

Licht en liefde geworden in Dát wat altijd is, het pad voltooid.
Geen voetafdruk geen spoor achterlatend in nevels van de tijd.

Kind van het Licht ben jij, van de Liefde, van de Vrijheid, van de Waarheid.

Thuisgekomen ben je in het koninkrijk der hemelen.
Het ware koningschap van het eeuwig Zelf is gerealiseerd,
het sterfelijke opgegaan in onsterfelijkheid, smart in tijdloze vreugde.
De ketens van slavernij zijn verbroken,
ebben en vloeden van golvende tijd tot verstilling gekomen.

Alle werelden zijn gekend, manifestaties van het Ene.
Alle verlangens zijn uitgeblust.
Zelfs rust en beweging zijn overstegen.
De reis door de tijden de vormen is voorgoed ten einde gekomen.

EINDELIJK THUIS
AUM. AUM. AUM.

Marcel april 2017