Recensie: Het theater des levens door Koen Logtens.

In “Het theater des levens” heerst de magie van de verbeelding en het bewustzijn is de sleutel naar innerlijke kalmte en geluk. Dit is een stellingname van de schrijver aan het begin van zijn boek.

Koen Logtens beschrijft op heldere wijze de wereld waarin wij nu leven. Maar geeft ook aan waarom we daarin niet langer moeten willen leven.

Al op jonge leeftijd ontdekt hij zelf “het klopt niet”. Vervolgens gaat hij op onderzoek uit en ontdekt stap voor stap waar het aan schort in onze maatschappij. Van de ene verbazing valt hij in de andere. In zijn zoektocht ontdekt hij dat hij zeker niet de enige is die zoekende is naar de weg die ons kan brengen naar een liefdevolle en eerlijke nieuwe wereld.

In heldere taal omschrijft hij zijn bevindingen en onderbouwt deze met steekhoudende argumenten. Thema’s als on-gezondheidszorg, QR maatschappij en digitale identiteit worden ruim belicht.

Ook legt hij op inzichtelijke wijze de machtsstructuren uit van de allerrijksten der aarde en hun invloed op de media. Waardoor onze soevereiniteit niet meer bestaat en is verworden tot een papieren tijger.

Maar hij ziet even zo goed perspectieven hetgeen blijkt uit de volgende  passage uit het Mahabharata: “De spirituele krachten in ons, zoals wijsheid, liefde, tevredenheid en vertrouwen kunnen ons bevrijden van destructieve machten en krachten en ons leiden naar een nieuwe wereld.”

Voor iedereen die zelf twijfels heeft over de oprechtheid van onze samenleving en de wijze waarop die door de overheden vorm wordt gegeven kan dit boek een opstap zijn om die twijfel achter zich te laten. Het boek geeft zoveel aanknopingspunten om zelf je eigen (en wellicht) juiste conclusies te trekken.

De titel “Het theater des levens” is een goed gekozen paradox die onverbloemd het bizarre in onze  samenleving blootlegt.

Recensie: De Ontdekking van het Spirituele Universum door Narada Kush.

 Voor iedereen die op zoek is naar de werkelijke en diepere betekenis van ons bestaan, kan ik van harte dit boek aanbevelen.

De schrijver stelt namelijk dat wij als samenleving in onze hedendaagse materiële maatschappij behoorlijk uit balans zijn geraakt.

Dit terwijl de mens in de eerste plaats een spiritueel wezen is. Maar blijkbaar zijn we de kennis daarover voor een groot deel kwijt geraakt omdat we ons voornamelijk bezig houden met het streven naar steeds meer aardse zaken/geneugten.

Ook al hebben moderne wetenschappers inmiddels wel door dat er naast de materiële wereld ook een wereld van Anti-materie moet bestaan, hun kennis hierover laat eveneens nog veel te wensen over.

Voor een dieper inzicht in- en kennis over ons ziele pad bieden de oude (en veelal Oosterse) geschriften een onuitputtelijke bron van informatie. Het Mahabharata, de Bhagavad-gita en de Veda’s zijn daar enkele voorbeelden van.

Aan de hand van aloude mondelinge overleveringen is deze  kennis eeuwen later op schrift gesteld en kunnen nu voor de lezer een goede handleiding zijn om de weg terug te vinden naar het spirituele zelfbewustzijn, en daarmee los te komen van de vergankelijke materiële wereld.

De mensheid is omringd door een prachtige natuur die ons alles te bieden heeft en ons échte voorspoed kan bieden. Wij moeten ons meer beseffen dat de mens wel de aarde nodig heeft maar de aarde niet de mens.

Onze planeet Aarde heeft net als ieder levend wezen een geest en een ziel. In de Vedische geschriften wordt ze met veel respect Moeder Aarde genoemd. Door ons aan de wetten van de natuur te houden en vreedzaam en harmonieus met Moeder Aarde om te gaan zal zij ons alles geven wat wij nodig hebben.

Kortom voor iedereen die terug wil naar een medemenselijke samenleving en het materiële- in wil ruilen voor het spirituele bewustzijn biedt dit boek ongelooflijk veel aanknopingspunten.

De Ontdekking van het Spirituele Universum is in heldere en goed leesbare taal geschreven door Narada Kush en het getuigt van een gedegen kennis van deze auteur, wat de Vedische geschriften betreft.

Recensie:  Wetenschap en de Spirituele Praktijk door Rupert Sheldrake.

Wetenschap en Spirituele Praktijk conflicteren regelmatig met elkaar in dit boek van Rupert Sheldrake. Hierin zet hij 7 verhelderende spirituele praktijken uiteen. Daarin worden zienswijzen tegenover elkaar gezet van enerzijds de wetenschappers, vaak materialisten die meestal ook atheïsten zijn, en anderzijds van spiritualisten, die veelal religieus georiënteerd zijn.

Voor de lezer een uiterst boeiende aangelegenheid om te ervaren hoe totaal verschillend het mensbeeld en het wereldbeeld wordt verklaard, afhankelijk van door welke bril je het menszijn beziet.

Hoe kijken beide stromingen naar de veranderingen die optreden tijdens meditatie. Speelt zich dit alleen af in het hoofd van de mediteerder of gaat het om de verbinding van het bewustzijn met de bron van het bewustzijn zelf.

Is er een reden om dankbaar te zijn voor alles wat de schepping omvat of bestaat het universum uit onbewuste materie die beheerst wordt door onpersoonlijke wiskundige wetten.

Zelfs vraagstukken als: Leeft de zon? Is zij bewust? Komen aan de orde.

Oorsprong, mythen en rituelen zijn een onverbrekelijk onderdeel van ons menszijn volgens de spiritualist, maar hoe ziet een wetenschappelijke materialist dit?

Volgens de hypothese van morfische resonantie resoneren traditionele dansen en gezangen met de voorouderlijke dansers en zangers, waardoor het verleden in het heden wordt opgenomen.

De hedendaagse heropleving van de bedevaart in Europa is opmerkelijk. Pelgrimstochten worden weer als inspirerend ervaren en kunnen voor veel pelgrims ook tijden van groot geluk zijn.

Aan de hand van eigen ervaringen, externe onderzoeken en historische bronnen worden in dit boek de eerder genoemde 7 interessante thema’s diepgaand geanalyseerd.

Zowel de materialist alsook de spiritualist die dit boek leest zal zich voor een deel herkennen in de dogmatische stellingen die worden beschreven. Maar zal ook verwonderd zijn en zich gesterkt voelen door de uiteindelijke conclusies die de schrijver trekt in het laatste hoofdstuk van zijn boek.

Dat blijkt ook uit een slotpassage van het boek: “We zijn allemaal op reis. Spirituele praktijken kunnen ons leven verrijken en ons een sterker gevoel van verbondenheid geven met elkaar, maar ook met  het leven en het bewustzijn voorbij het menselijk niveau.”