Al zijn het donkere, soms zwarte dagen
al krijgen we soms geen antwoord op al onze vragen
al treuren we over het grote lijden
al kunnen we veel verdriet niet vermijden,
laten we het vreugdevuur van het hart ontsteken
laten we het hart voortaan overal spreken
laten we de taal der liefde zingen
hier en ginds in alle dingen
laten we vrede van het hart alom verspreiden
laten we vanuit het hart alle levende wezens verblijden
laten we de eeuwige liefde prijzen
zodat het zuiverste licht in ons op kan rijzen.
Dan zullen de graven van ons lichaam openbreken
zal de ware mens opstaan en over hemelse liefde spreken
dan zullen smart en pijn voorgoed worden uitgewist
want het hart heeft gesproken, het hart heeft beslist.
© Marcel Messing
Slotgedicht themadagen 2, 3 en 9 april 2011
