*
De ziel is een oneindige oceaan van prachtige energie,
aanwezig in een menselijke gedaante.
*
*
‘En er zijn hemelse lichamen en aardse lichamen,
maar de glans [luister] van de hemelse
is anders dan die van de aardse.
De glans van de zon is anders dan die van de maan
en de glans van de sterren is
ook weer anders,
zelfs de ene ster verschilt in glans van de andere.
Zo is het ook met de opstanding van de doden.
Gezaaid wordt in vergankelijkheid,
opgewekt wordt in onvergankelijkheid.
Gezaaid wordt in oneer, opgewekt wordt in heerlijkheid.
Gezaaid wordt in zwakte, opgewekt wordt in kracht.
Gezaaid wordt een aards lichaam,
een geestelijk lichaam wordt opgewekt.
Als er een aards lichaam bestaat,
bestaat er ook een geestelijk lichaam.’
I Korintiërs 15: 40-44
*
*
Het zuiveren van de ziel is een serieuze aangelegenheid:
Het hiernamaals ligt voor je, de wereld achter je,
de reis is ver en je rugzak
wordt met iedere stap wat lichter.
*
*
‘De hemel staat open voor onvergankelijke lichamen;
de aarde is ontvankelijk voor vergankelijke lichamen.’
Hermes Tresmegistus tot Tat
(Corpus Hermeticum, Fragment XI: 42)
*
*
‘De dood is verslonden, de overwinning is behaald!
Dood waar is je overwinning? Dood, waar is je angel?’
1 Corintiërs: 15, 42-56
*
*
Zie het verschil
tussen hen die hier zijn om de ziel te voeden
en zij die het fruit mee willen nemen.
*
*
Iets willen, is iets missen.
De leegte van het verlangen
zal zich slechts een klein moment opvullen
*
*
‘Jezus heeft gezegd:
Als zij tegen jullie zeggen:
Waar komen jullie vandaan?
Zeg hen dan:
wij zijn gekomen uit het licht,
daar waar het licht uit zichzelf is ontstaan,
het licht [zich verheven heeft]
en zich in hun evenbeeld heeft geopenbaard.’
Evangelie van Thomas, logion 50
*
*
‘En vervolgens vroeg ik de Heer [Jezus]:
“Hoe werd de mens geestelijk geboren in het lichaam van vlees?”
‘En de Heer zei mij: “Engelen, gevallen uit de hemelen,
kwamen het lichaam van de vrouwen binnen,
en zij verkregen het vlees van de vleselijke begeerte.
En het is op deze wijze dat het rijk van Satan (Lucifer)
in deze wereld en in alle naties in vervulling gaat.’
En hij [Jezus] zei mij:
“Mijn Vader staat hem toe om zeven dagen,
te weten zeven eeuwen [aeonen] te regeren.”
Uit: Interrogatio Iohannis, V
*
*
Het ego is ongeduldig,
wetende dat de tijd beperkt is.
De ziel is geduldig, wetende dat hij eeuwig is.
*
‘Wakker worden! Dat is de kwestie. Niet straks. NU!
Wakker worden en snel! Zien wat er aan de hand is. Zonder in paniek te geraken. Vol vertrouwen zijn dat Grote Geest ons zal beschutten en beschermen bij iedere stap in ons leven. Beseffen dat onze ware essentie grondeloos is, licht en liefde. Beseffen ook dat onze ware identiteit niet bepaald kan worden door elektronica of duistere krachten achter het wereldtoneel. Maar om dat werkelijk te beseffen, moeten we eerst ontwaken binnen de Matrix, waar we door onwetendheid zolang in vertoefden, gevangen genomen door bizarre krachten die onze aarde hebben overrompeld en verkracht.
Kom, laten we opstaan uit de dodenslaap. Kom, laten we als sterrenkinderen de weg naar de vrijheid kiezen, de tocht der sterren gaan, ons lichtgewaad ontplooien, ontsnappen aan de elektronische tentakels van het Beest. Kom, laten we beseffen dat alles en allen met elkaar verbonden is en dat de grootste kracht van het leven licht en liefde is, twee in één.
Kom, laten we in liefde en licht ons mededogen spreiden, ja zelfs hen die onze vijanden willen zijn pogen lief te hebben. Hoe moeilijke opgave dit ook is. Maar liefde is de enige kracht die het kwaad tot rust kan brengen. Liefde is de enige kracht die het vuur van tomeloze begeerte tot rust kan brengen. Liefde is de bron van al wat is.’
Moge alle levende wezens
in dit wonderlijk heelal
gelukkig zijn
en in vrede leven
(’Uit: Marcel Messing ‘Worden Wij Wakker? Over de verborgen krachten achter het wereldtoneel, 2006, blz. 237)
*
*
Met een glimlach de wereld rond
‘Als hoop dreigt te verstikken op de mestvaalt van een verloren beschaving
en mensen wezenloos en radeloos over de wereld dwalen,
als nog meer zieke wereldleiders oorlogszuchtige taal uitslaan
en het lied van een laatste nachtegaal wegsterft in verdord kreupelhout,
dan nog zal ik trachten met een glimlach de wereld rond te gaan.
Ze zijn er nog, al worden hun namen nauwelijks genoemd.
Zij, die een helpende hand van troost reiken,
mededogen en vergeving koesteren in hun hart,
stilte uitademen in woorden van liefde.
Ze zijn er nog, al worden hun namen nauwelijks genoemd.
Vertrouwen blijf ik op liefde en mededogen,
op de verborgen goedheid in mensen,
op de ongrond aller dingen
die ook wij in diepste wezen naamloos zijn.
Vertrouwen blijf ik op waarheid, die alle leugens ontmaskert,
op het altijd trillend scheppend Woord
dat rust in de onmetelijke oceaan van stilte.
Vertrouwen blijf ik op een glimlach
die verharde harten openen kan
als rozen die bloeien in een eeuwige lente.’
(uit: Marcel Messing, ‘Met een glimlach de wereld rond’, blz. 8-9)
*
